مجتبی کاشانی در سال 1327 در خانواده ای معمولی در مشهد به دنیا آمد . پس از اخذ دیپلم جهت ادامه تحصیل در رشته اقتصاد وارد دانشگاه شیراز شد . و در سال 1356 فوق لیسانس خود را از مرکز مطالعات مدیریت وابسته به دانشگاه هاروارد دریافت نمود و در سالهای 1356و 1367و 1369، به ترتیب دوره های مدیریت صنعتی ،‌مهندسی صنایع و کنترل کیفیت فراگیر را در ‍ژاپن گذراند . حس نوع دوستی و عدالت خواهی از مواردی بوده که همیشه او را تحت تاثیر قرار میداده و این را در همه آثارش می توان مشاهده نمود .


او در شعر نو هم به موفقیت هایی رسید.تاکنون هفت کتاب با نام های : از خواف تا ابیانه ،‌بارن عشق ، به آیندگان ، روزنه ، پل ، عشق بازی به همین آسانی ست ،‌خویشتن را باور کن و دو کتاب در رابطه با مدیریت : از گاراژ تا کلینیک ، نقش دل در مدیریت، از این مدیر فیلسوف و شاعر منتشر شده . کاشانی مدیر صنعت و مشاور صنعت بود و با همه خشونت ها صنعت ،‌او یک شاعر بود . کاشانی می گوید :‌ به دلیل اینکه هنر و کار از هم جدا شده اند ما اکنون با مشکل رو به رو هستیم و یکی از خصوصیاتی که در کمتر هنرمندی می توان یافت ، الفت دادن و گره زدن شعر با جریانات زندگی اجتماعی است... در سال 1357 همكاری خود را با شورای شعر و موسیقی رادیو شروع كرد و چند سرود كه خیلی هم سروصدا كرد برای رادیو ساخت مثل «بابا خون داد, دلیرانه, همشاگردی سلام, جانباز, مدرسه‌ها واشده و...» كه مدت‌ها در مدارس از سرودهای بچه‌ها بود و از رادیو و تلویزیون پخش می‌شد....

به همت او و انجمنی که پایه گذاری کرده بود 240 مدرسه توسط اعضا گروه و كمك‌های جمع‌آوری شده، از مردم ساخته شد... شعرهای اجتماعی او – خیلی موفق بودند. اكثر شعرهای او طرفدار داشت اما شعر «مدرسه عشق» كه در كتاب آخرش به نام «عشق‌بازی به همین آسانی است», چاپ شده، خیلی معروف است...

در قسمت‌هایی از وصیت‌نامه اش گفته است: «من كاری نتوانستم برای مردم انجام دهم, حاصل عمر من برای ملتم و كشورم 200 مجتمع آموزشی است كه با پول مردم و دوستانم در انجمن یاوری ساختم و شش كتاب شعر كه برای مردم و به عشق آنها سروده‌ام و تعدادی كارخانه منظم و زیبا شده و هزاران كارگر و كارمند و متخصص صنعتی. امیدوارم از آنها پاسداری شود به هر حال به قول پاستور من از آنچه در توان داشتم انجام دادم و اینك در لحظه وداع از این نظر احساس شرمندگی نمی‌كنم و این را به خوبی در شعر «اهل به آینده» در كتاب روزنه‌گفته‌ام. در وصیت‌نامه‌اش به همه وصیت دوستی و عشق كرده «عاشق باشید و در هر كاری با ایمان به خدا پیش بروید حتماً موفق می شوید"... این شاعر اجتمایی و خیر مدرسه ساز در 24 آذر 1383 در تهران در اثر بیماری سرطان فوت كرد. یادش گرامی باد.